آهنگ تمنای وصال عبدالحسین مختاباد

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه؟
خواهد به سرآید غم هجران تو یا نه؟
ای تیرِ غمت را دلِ عشاق نشانه
جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه
بلبل به چمن؛ زان گل رخسار نشان دید
پروانه در آتش شد و اسرارِ عیان دید
عارف؛ صفتِ وصف تو در پیر و جوان دید
یعنی همه جا؛ عکس رخ یار توان دید
دیوانه نی ام؛ من که روم خانه به خانه
هر در که زنم
صاحبِ آن خانه تویی تو
هرجا که روم
پرتو کاشانه تویی تو
در میکده و دیر؛ که جانانه تویی تو
مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو
مقصود تویی؛ کعبه و بتخانه بهانه